Rakai
“Hij werd al aanbeden door onze eerste voorvaders. Overleven betekende het gevecht aangaan, hij gaf hen kracht om te jagen en meedogenloosheid om te winnen. Met de voeten in de aarde, dat het bloed van de zwakkeren dronk. Gisteren of morgen had geen betekenis, er was enkel nu.”
Wereldvisie
Elk van de Negen zetelt op een Troon, een dictator die uitkijkt over zijn of haar schepping. Vanuit die Troon leiden touwen naar beneden, vervlochten met glasdraad, waar alleen hemelse handen zich niet aan zullen snijden als de marionet aan het einde in beweging wordt gebracht. Maar niet Rakai. Hij erkent de macht van de stam, kan niet bestaan zonder zijn broeders en zusters. Eén vinger maakt geen vuist. Rakai, Wana en Fenrir vullen hun bokalen met het bloed dat vanaf de slagvelden hun domein in sijpelt.
Zij van de andere geloven beweren dat het verleden op zijn knieën is gebracht en tijden zijn veranderd. Stervelingen wanen zich veilig in grote groepen en weten niets van de jacht. Zij lossen hun conflicten op door dialoog, en misdaad wordt berecht in een grote zaal waar zware tegels de grond verstikken. Rakai is daar een reliek, een boeman die enkel nog tot nut is in verhalen om kinderen bang te maken voor wat er onder het bed leeft.
Rakai weet dat dit niet meer dan rookgordijn is. Zodra het gevaar tastbaar wordt zie je hun ware aard. Dan klauwt het instinct zich weer vanuit het hart naar het gezicht, als een dier op jacht naar zijn prooi. Dan delven de zwakkeren het onderspit en blijken al die regels niets waard te zijn. Er zijn velen die Rakai niet willen begrijpen. Een boeman moet juist zijn wat niet thuis hoort in de stad. Met licht en gebed wordt hij binnen de muren geweerd en het hart is doof voor zijn schreeuw.
Hij is bloeddorstig, maar tegelijkertijd ook wijs. Hij kent de aard van alle wezens en op zijn manier heeft hij hen lief. Rakai ziet hoe vele wezens beperkt worden in hun zijn, niet in de laatste plaats door zichzelf. De rationele regels die zo velen zichzelf opleggen zijn knellend en staan alles wat goed is in de weg. Leef op je instinct en wees wie je werkelijk bent. Het sleutelwoord voor Rakai is intensiteit. Handel op de impuls, zonder reservering, zonder politiek en zonder zelfbehoud anders dan tot je tandvlees gaan. Twijfel nooit, maar stap in en doe.
Rakai spuugt op controle en verbreekt het liefst alle ketens. Het geschreven woord is misschien wel zijn grootste vijand. Het verblindt degenen die het lezen; zij zien alleen nog de woorden, terwijl ze naar de wereld moeten kijken. Elke letter is gebonden aan degene die erna komt, woorden staan in vast verband. Zij zijn de ketens van het bestaan. Het schrift beklemt en benauwt creatie, die altijd beweging is, waar in boeken slechts één waarheid wordt vast gelegd. Aldus botst Rakai met Raven, met zijn boeken, en met Moksha, de slavendrijver. Samenwerking is makkelijker te vinden met Nymph, die veel wijzer is in haar gedrag.
Wijsheden
- Wees wie je werkelijk bent, en vertrouw je instincten: zij zullen je sterken en laten overleven.
- Alleen Chaos kent geen regels. Zorg dat de regels die je hebt simpel en puur blijven.
- Breek de ketens van de slavendrijvers: zij willen je gebruiken en vormen tot een schaduw van wie je bent.
- Vernietig de papieren die de wereld vastleggen: zij verhinderen ons de wereld te voelen zoals hij is, ze verhinderen de wereld te zijn zoals hij is.
Uiterlijk en sfeer
Praktisch, maar indrukwekkend. Volgelingen van Rakai herkennen elkaar gemakkelijk omdat zij graag laten zien dat er met hen niet te sollen valt. Ze zien de waarde van symbolen, die precies vertellen wat ze zijn. In bloed leeft macht. In symbolen van bloed des te meer. Een tekening op het gezicht vertelt wat er in het hart leeft.
Gebruikte symbolen
- Symbolen geschilderd met bloed
- Trofeeën als teken van kracht
Volgelingen
Er zijn weinig vaste rollen te vinden onder de volgelingen van Rakai. Zijn naam wordt vaak aangeroepen door stammen die nog in contact staan met de aarde en sjamanen die met bloedige rituelen de wereld sturen. Veel krijgers volgen hem, hij geeft hen kracht en zij hem bloed. Allen die zien dat de weg van Rakai de juiste is, zijn welkom. Andere goden, geesten, dieren en mensen kunnen hun plek vinden in zijn familie. Doe wat goed voelt en leg je niet vast in dwingende verbanden; dat is de organisatie van Rakai en zijn volgelingen.
Er duiken duiken wel eens leiders op die zo krachtig zijn van lichaam en geest, dat zij de harten van hun volgelingen in vuur en vlam zetten. De gevolgen hiervan zijn vaak niet te overzien.
Anderen over Rakai
“Rakai is een god die geen genade of diplomatie kent. Het recht van de sterkste geldt, al is de sterkste een moordlustig beest.”
Sofia, meester van Solar
“Hij is grappig. Hij wil alleen maar vechten. Hij wilde de Nymiadar vrij laten zodat we konden vechten. Consequenties? Zien we dan wel.”
Vayenna, meester van Nodens
“Sommige Vortexianen volgen een boze aap.”
Nonus, meester van Raven
Kenmerkende parabel
“Crix en de andere jonge mannen en vrouwen hadden verder gereisd dan wie dan ook in de stam. Zij wilden bewijzen dat zij sterk en vindingrijk genoeg zijn om als krijgers te worden geaccepteerd. Eenmaal aangekomen op de voor hen vreemde kust duurde het het niet lang voordat zij een nederzetting tegen kwamen. Het vooruitzicht naar de aankomende strijd deed hun harten in hun kelen bonzen en en maakte hun handen klam. Zij zwoeren dat Rakai gevoed zou worden, door hun bloed of dat van de vijand.
Na een woeste aanval op het dorp raakte Crix al snel teleurgesteld. Niemand van de dorpelingen kon zich goed verdedigen. De Dorpsoudste die hun taal sprak, stamelde wat over dat dit niet kon en dat zij gestraft zouden worden. Toen het voor de oude man duidelijk werd dat het toch ging gebeuren smeekte hij Crix om zijn levenswerk te sparen. Een boek over belangrijke mannen van dit land. Crix stak de man neer en verbrandde het dorp met het boek daarin.
Nu Crix stamhoofd is denk hij nog vaak terug aan deze gebeurtenis. Wat bezielde deze mensen toch? Hoe kon het dat zij waren vergeten om te zijn? En dat boek, de oude man heeft nooit geleefd maar enkel de verhalen van anderen gevangen. Verhalen die zonder het ingrijpen van Crix nooit anders verteld konden worden, of simpelweg vergeten worden zodra hun belang voorbij is.
Crix heeft gedaan wat hij moest doen. Beloftes aan Rakai worden altijd voldaan….”
Bijzonderheden
Als enige van de negen reikt Rakai ook zijn hand uit naar andere gelijkgestemden goden zoals Wana (bloedgodin) en Fenrir (de ijswolf). Zij mogen als bondgenoten aan zijn tafel zitten.