Lillith
“De wereld is een wrede plek. Wat doe je met dat onrecht? Buig je je hoofd, laat je het gebeuren, accepteer je dat het zo gaat? Of sta je op, verhef je je stem, verander je de wereld?”
Wereldvisie
Met het vurige zwaard bestrijdt vrouwe Lillith het kwaad, tegen iedere prijs. Zij straft de misdadigers, want alleen boete kan een misdaad vergelden en alleen de angst voor vergelding houdt hen van zwakke wil in het gareel. Ze is de Moeder der Engelen: haar gevleugelde dochters strijden tegen demonen die de onschuldigen corrumperen. Haar volgelingen zoeken en straffen de misdadigers en kwaadwillenden.
Iedere sterveling wordt geboren met een gevoel voor wat goed en kwaad is. Dat is het geschenk van Lillith. Zij wil dat eenieder daar naar handelt. Blijf niet zitten als je weet wat er moet gebeuren. Weet je niet wat er moet gebeuren? Luister naar je hart, en je zal het antwoord vinden.
In de gewijde hallen van Lillith wordt discussie over wat rechtvaardigheid is nooit geschuwd. Het is een discussie die nooit klaar is, en dat is goed. Het gevecht tegen het kwade is immers geen strijd die je alleen buiten de muren van de tempel voert. Die strijd voer je ook binnen, binnen in de tempel, en binnen in jezelf. Een waardige volgeling van Lillith aarzelt niet als hij gelooft dat hij het juiste doet, al staat hij alleen tegen al zijn broeders en zusters.
Het grootste kwaad in de ogen van Lillith zijn zij die bewust schade doen. Laat je zwaard dus zakken, zodra je voelt dat je het verkeerde doet. Lillith zal je straffen door haar gift in te trekken. Je zal het verschil tussen goed en kwaad niet meer zien, en waanzinnig worden. Velen hebben geprobeerd om na een val weer terug in haar gratie te komen, maar wie is het ooit gelukt?
Niet alleen de moordenaars, maar ook de leugenaars, de bedriegers, zij die zand in de ogen van anderen strooien en manipuleren kunnen de toorn van Lillith verwachten. Zij verhullen het gevoel voor wat werkelijk rechtvaardig is, en richten zo met woorden meer schade aan dan een enkele krijger ooit met een zwaard kan doen.
Wetten en regels
- Bega nooit bewust een daad die het kwade doet versterken.
- Bestrijd het kwaad, waar je het ook ziet, met alles wat je hebt.
- Bestraf de kwaaddoeners, want alleen vergelding doet hun stoppen.
- Bevecht de leugens en hen die ze met opzet verspreiden.
Uiterlijk en sfeer
Zowel krijgers die vechten uit naam van het goede, als rechters en wijsgeren aanbidden Lillith. Goed onderhouden wapenuitrustingen, nette, lange gewaden; de volgelingen van Lillith willen uitstralen dat zij een hoger doel dienen. Ze kleden zich statig in nette kleren, zonder overbodige versieringen. Zwart of wit zijn kleuren die vaak gedragen worden, en ook wel eens blauw.
Gebruikte symbolen
- Vlammend Zwaard
- Gevleugelde Vuist
- Gepantserde Krijger
Volgelingen
De volgelingen van Lillith zijn vaak militair van karakter. Rond wijsgeren, rechters en magistraten verzamelen zich krijgers, die met heilige overtuiging misdadigers opjagen. Het komt ook voor dat er afsplitsingen vormen, door interne twisten. Volgelingen van Lillith zijn wel eens weggegaan, omdat ze het niet eens waren. Ze kunnen hun eigen orde oprichten, of alleen door de landen trekken en haar rechtvaardigheid brengen. Rechters, paladijnen en beulen, allen aanbidden Lillith om kracht te krijgen voor het doen van het harde werk in haar naam.
Anderen over Lillith
“Alles wat recht is, is goed in haar ogen. Alles wat krom is kan recht geslagen worden. Ongeacht de reden waarom iets krom is.”
Vayenna, meester van Nodens
“Lillith is een godin die omwille van het goede bereid is het slechte te doen. De vraag is, vecht je dan dan voor je idealen, of vooral tegen je vijanden?”
Sofia, meesteres van Solar
“Een heilig, kortdurend, allesverzengend, niet denkend, vernietigend vuur. Uiteindelijk is iedereen slechter dan jullie zijn en sta je alleen op een berg met lijken. Dan nog liever de aap.”
Nonus, meester van Raven
Kenmerkende parabel
“De kerker in de burcht was zoals altijd goed gevuld, maar exceptioneel schoongehouden. Precies zoals Magistraat Vinner dat wenst. Tijdens zijn dagelijkse ronde kijkt hij met afkeer naar de gevangen. Hij weet immers dat de meeste bij vrijlating weer direct de fout in zullen gaan. In een snel impromptu gebed naar Lilith vraagt hij om wijsheid, een manier om deze mensen zo bang te maken voor de consequenties van hun daden dat zij niemand meer kwaad doen. Soms, soms denk hij wel eens dat niemand deze kerker zou moeten verlaten, maar dan zou hij de grens over gaan en daar komt niemand van terug.
In de lagere catacomben treft hij de nieuwste aanwinst aan, een moordenaar. Betrapt toen hij de eigendommen van zijn slachtoffer op de markt probeerde te verkopen. Iedere idioot kon zien dat de wapenuitrusting niet van hem was. Het slachtoffer was zo gevonden, een oude ridder wiens kop was ingeslagen met een steen. De moordenaar huilde tranen met tuiten, bezwoer dat het niet bedoeld was en dat het hem speet. Alsof de Magistraat dat kan beoordelen, niet dat het relevant is. Deze man gaat de kerker in ieder geval niet verlaten. Terwijl de ijzers in het vuur worden gelegd wist de Magistraat wel één ding zeker.
Voordat de dag voorbij is zal de moordenaar oprecht “spijt” hebben van zijn daden.”